Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które podane w odpowiednich ilościach przynoszą korzyści zdrowotne gospodarzowi. Dziedzina probiotyków znacznie się rozwinęła w ostatnich latach dzięki ogromnemu postępowi w zrozumieniu roli ludzkiej mikrobioty. Jako probiotyki stosowane są m.in. szczepy bakterii z rodzaju Lactobacillus, naturalnie występujące w jelitach. Wspomagają one procesy trawienia, produkują kwas mlekowy, uczestniczą w metabolizmie witamin B, pobudzają motorykę przewodu pokarmowego, wspierają działanie układu immunologicznego i zapobiegają kolonizacji jelit przez bakterie patogenne. Probiotyki przynoszą korzyści w przypadku takich schorzeń jak biegunki poantybiotykowe, zakażenie Helicobacter pylori czy zespół jelita drażliwego. W artykule przedstawiono możliwości stosowania w prewencji biegunek popularnego gatunku z rodzaju Lactobacillus – L.rhamnosus i mniej znanego, ale także o dużych możliwościach – L. helveticus.

Bisoprolol jest jednym z powszechnie stosowanych w codziennej praktyce klinicznej beta-adrenolityków. Charakteryzuje się wysoką selektywnością wobec receptorów beta1. Tylko w niewielkim stopniu oddziałuje na receptory beta2. Bisoprolol często wykorzystuje się w leczeniu pacjentów ze stwierdzonymi znaczącymi schorzeniami sercowo-naczyniowymi, takimi jak przewlekłe zespoły wieńcowe, niewydolność serca oraz w terapii tachyarytmii. Używany jest także do terapii nadciśnienia tętniczego. Dzięki wysokiej selektywności wobec receptorów beta1 bisoprolol wykazuje działania: inotropowe ujemne, chronotropowe ujemne i dromotropowe ujemne. Zmniejsza częstość akcji serca, obniża kurczliwość miokardium oraz zmniejsza przewodnictwo przez węzeł przedsionkowo-komorowy. W konsekwencji obniża się zużycie tlenu przez komórki mięśnia sercowego i dochodzi do redukcji ciśnienia tętniczego.

W wyniku przerwania ciągłości skóry może dojść do powstania rany o różnym stopniu głębokości i powierzchni. Proces gojenia rany jest niezbędny dla przywrócenia fizjologicznego stanu skóry i tkanek podskórnych. Czynniki spowalniające ten proces mogą prowadzić do rozwoju powikłań powstałej rany. Liczne składniki obecne w preparatach dostępnych w aptece mają za zadanie wspomagać proces gojenia. Kluczowa jest odpowiednia dezynfekcja oraz zabezpieczenie rany przed dostępem drobnoustrojów. W tym celu stosuje się różne związki, w tym nowoczesne formy srebra zawarte w preparatach wspomagających gojenie się ran.

Kaszel może mieć różne przyczyny. Biorąc pod uwagę rodzaj kaszlu, wyróżniamy kaszel suchy i kaszel mokry. Do tej pory wybór terapii uzależniony był od rodzaju kaszlu. Obecnie dostępne są innowacyjne metody dotyczące obu rodzajów kaszlu. Przykładem jest kompleks roślinny poliresin w połączeniu z miodem.

Kaszel jest jednym z najczęstszych objawów, z którymi pacjenci zgłaszają się do lekarzy pierwszego kontaktu. Stanowi naturalny mechanizm obronny organizmu, którego głównym zadaniem jest oczyszczanie dróg oddechowych z wszelkich substancji drażniących, wydzieliny oraz ciał obcych. Mimo że często jest postrzegany jako uciążliwy objaw, pełni istotną funkcję ochronną i obronną w układzie oddechowym. Według badań epidemiologicznych kaszel stanowi przyczynę ok. 30% wszystkich wizyt w gabinetach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, przy czym nie ma jednej i tej samej przyczyny kaszlu.

Składniki diety, które wykazują zdolność wspomagania i stymulowania systemu odpornościowego, określa się mianem immunostymulatorów, a za ich działanie odpowiadają liczne naturalne związki czynne, takie jak witaminy, mikroelementy i flawonoidy. Produkty te oraz wyizolowane z nich związki czynne oprócz właściwości immunostymulujących działają również przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie i antyseptycznie.

Układ immunologiczny (nazywany potocznie układem odpornościowym) jest złożonym systemem reakcji organizmu odpowiadającym zarówno za rozpoznawanie, jak i skuteczne zwalczanie substancji szkodliwych, takich jak toksyny, grzyby, bakterie, wirusy, pasożyty, jady, obce białka oraz uszkodzone własne komórki. Ważna jest więc nie tylko sama reakcja odpornościowa, ale również jej zasadność i natężenie. Z tego też powodu podstawą działania układu immunologicznego jest jego zdolność do rozpoznawania skali zagrożenia oraz identyfikacji związków i cząsteczek obcych oraz własnych (zarówno uszkodzonych, jak i zdrowych).

Nieżyty nosa i zatok przynosowych to problem dotyczący wielu pacjentów. Dzielimy je na alergiczne, infekcyjne oraz niealergiczne nieinfekcyjne nieżyty. Do podstawowych objawów tej choroby należą: wyciek z nosa,spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła, kaszel, przekrwienie błony śluzowej jam nosowych, kichanie, świąd, upośledzenie węchu, ból głowy oraz uczucie rozpierania w okolicy zatok. Zapadalność na alergiczny nieżyt nosa zwiększa się w ostatnich latach. Alergicznemu nieżytowi nosa często towarzyszą objawy alergicznego zapalenia spojówek. Nieżyt infekcyjny jest  najczęściej chorobą wirusową. Niealergiczny nieinfekcyjny nieżyt nosa to dolegliwość o zróżnicowanej etiologii. Nadmiar wydzieliny w jamach nosowych może pojawiać się np. jako reakcja na pokarmy czy leki. Przewlekłe zapalenie zatok dzielimy na te z polipami i bez nich. Do podstawowych leków skutecznych w nieżytach nosa należą sterydy donosowe. Znajdują one zastosowanie w przypadku zapaleń alergicznych, przedłużających się nieżytów infekcyjnych, niealergicznych nieinfekcyjnych nieżytów nosa oraz przewlekłych zapaleń zatok. Bezpiecznym donosowym sterydem jest mometazon, który charakteryzuje się także szybkim początkiem działania. W przypadku nieżytów alergicznych, a także zapaleń niealergicznych nieinfekcyjnych skuteczne są również donosowe preparaty łączące steryd i lek przeciwhistaminowy. Według badań połączenie to skutecznie łagodzi nosowe i oczne objawy nieżytów i znacząco poprawia komfort życia pacjentów.

Grupę witamin B stanowi zespół związków rozpuszczalnych w wodzie, o zróżnicowanej budowie, których cechą wspólną są funkcje pełnione w organizmie (koenzymy), a także częste występowanie w tych samych produktach spożywczych. Poza wyjątkami nie są wytwarzane ani magazynowane przez organizm, dlatego należy je uzupełniać odpowiednią dietą. Witaminy z grupy B występują w białkach zwierzęcych, produktach mlecznych, zielonych warzywach liściastych i nasionach roślin strączkowych. Niedobór uważany jest za czynnik etiologiczny w rozwoju różnych zaburzeń neurologicznych i szerokiego spektrum stanów patologicznych, którego ryzyko wzrasta z wiekiem, co może prowadzić do pogorszenia funkcji poznawczych u osób starszych. Szczególnie ważna jest rola witaminy B₁, B₆ i B₁₂ w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, chociaż nowe badania podkreślają rolę pozostałych członków tej grupy. Witaminy B są niezbędne do optymalizacji funkcji nerwowych, takich jak pamięć, szybkość kojarzenia, stany emocjonalne, umiejętność rozwiązywania problemów i koncentracja. Zmniejszenie spożycia pokarmu i wydajności wchłaniania w niektórych populacjach, szczególnie u osób starszych, może wymagać zmian dietetycznych lub odpowiedniej suplementacji.

Cofnijmy się do starożytnej Grecji, gdzie powstawała pierwsza terminologia medyczna. W Słowniku Grecko-polskim pod redakcją Zofii Abramowiczówny (Warszawa 1958) pod hasłem μῦς (mys) znajdujemy dwa znaczenia tego wyrazu: 1. „mysz”, 2. „muskuł, mięsień”, z adnotacją, że u Arystotelesa jest potwierdzenie jego użycia w tym drugim znaczeniu.

Rzymianie zapożyczyli ten wyraz do swojej leksyki i w języku łacińskim wyraz mus występuje w znaczenie „mysz”. Natomiast jego zdrobnienie musculus znaczy 1. „myszka”, 2. „mięsień”.

I tu rodzi się pytanie, dlaczego nazwa małego gryzonia, jakim jest mysz, to równocześnie nazwa mięśnia. Otóż ludzie nadawali nazwy wielu narządom, kierując się własną obserwacją. Ruchy mięśni powodujące zgrubienia pod skórą kojarzyły się starożytnym z ruchem i kształtem poruszającej się pod tkaniną myszy czy też myszki.

Alergie są jedną z najczęstszych przewlekłych chorób niezakaźnych w Europie. Obecnie ponad 150 mln ludzi w Europie cierpi na choroby alergiczne, takie jak alergiczny nieżyt nosa, astma, wyprysk atopowy lub alergia pokarmowa. Liczba pacjentów z alergiami zarówno w Europie, jak i na świecie stale rośnie, dochodząc nawet do wartości przekraczających 40%populacji.

Oprócz powszechnie znanych schorzeń alergicznych, przede wszystkim nadwrażliwości na pyłki roślin, objawiających się głownie dolegliwościami ze strony układu oddechowego, występuje wiele innych objawów alergicznych, np. alergie pokarmowe czy skórne po kontakcie z różnymi produktami. Reakcje alergiczne na orzechy lub owoce morza, często pokazywane w  filmach, gdzie bohater nagle puchnie na twarzy lub doznaje wstrząsu anafilaktycznego, to bodaj jedyne, jakie istnieją w powszechnej świadomości. Wiele osób, poza samymi alergikami i lekarzami, nie zdaje sobie sprawy, że do reakcji nadwrażliwości może dochodzić w wyniku kontaktu z pozornie bezpiecznymi produktami spożywczymi, takimi jak surowe owoce czy warzywa, zarówno w wyniku ich spożycia, jak i podczas przygotowania do gotowania.

Mikrobiom skóry odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowej bariery naskórkowej oraz przede wszystkim w ochronie przed patogenami. Ilość mikroorganizmów bytujących na skórze człowieka mieści się w zakresie 10^8-9. Mikroorganizmy te konkurują ze sobą i ważne, aby zachować odpowiednią, ale też osobniczą florę bakteryjną. Kosmetyki i leki dermatologiczne, szczególnie te o działaniu antybakteryjnym, przeciwzapalnym i złuszczającym, mogą wpływać na skład mikrobiomu skóry zarówno korzystnie, jak i negatywnie. Długotrwałe stosowanie niektórych produktów może prowadzić do dysbiozy – zaburzenia równowagi mikroorganizmów, co może pogarszać stan skóry i sprzyjać rozwojowi chorób, takich jak atopowe zapalenie skóry, trądzik czy łuszczyca. Farmaceuci odgrywają ważną rolę w edukowaniu pacjentów w zakresie wyboru odpowiednich produktów do pielęgnacji skóry i terapii dermatologicznych. Mogą doradzać w kwestii stosowania preparatów, które wspierają równowagę mikrobiomu, takich jak kosmetyki probiotyczne czy łagodniejsze leki dermatologiczne. Poprzez indywidualną poradę farmaceuci mogą wspierać holistyczne podejście do zdrowia skóry pacjentów, minimalizując ryzyko zaburzeń mikrobiomu, jednocześnie pomagając w osiągnięciu optymalnych wyników leczenia dermatologicznego.

Kaszel stanowi jeden z najczęstszych objawów, z którymi pacjenci zgłaszają się do lekarzy i farmaceutów. Jest to naturalny mechanizm obronny organizmu, mający na celu oczyszczenie dróg oddechowych z substancji drażniących, nadmiaru śluzu czy ciał obcych. Mimo że kaszel może być uciążliwy dla pacjenta, pełni on istotną funkcję ochronną. W zależności od charakteru i przyczyny kaszel można podzielić na dwie główne kategorie: suchy i mokry. Zrozumienie różnic między tymi typami kaszlu jest kluczowe dla właściwej diagnostyki i skutecznego leczenia, tym bardziej w okresie jesienno-zimowym, kiedy to pacjenci narażeni są na wiele czynników indukujących kaszel.

Kontynuujemy prezentację wybranych zwrotów łacińskich, zapoczątkowaną w numerze 05/2024 „Leku w Polsce”. Łacińskie zwroty i sentencje opatrzone zostały wymową, polskimi tłumaczeniami i przykładami użycia.

• Pro publico bono [czyt. pro públiko bono] – dla dobra publicznego, bez zapłaty

„Nasi adwokaci udzielają porad pro publico bono wszystkim potrzebującym.”

• Sapienti sat – mądremu wystarczy, to co powiedziane

„Dlatego mówię tak ostrożnie, żeby powiedzieć tyle, ile należy powiedzieć. Wydaje mi się, że sapienti sat. Ludzie inteligentni ci, którzy znają się na tej problematyce, wiedzą dokładnie o czym w tej chwili mówię.”

• Spiritus movens [czyt. spíritus mowens] – duch sprawczy, siła sprawcza

„Nie pamiętam już, kto był spiritus movens tego przedsięwzięcia, ale zakończyło się ono wielkim sukcesem.”

Żelazo to pierwiastek chemiczny niezbędny do produkcji hemoglobiny. Bardzo często zdarza się jednak, że konieczna jest dodatkowa suplementacja żelaza. Dotyczy to zwłaszcza kobiet w ciąży, kobiet karmiących piersią czy też kobiet z obfitymi miesiączkami. Zwiększone zapotrzebowanie może dotyczyć także dzieci, osób starszych, po zabiegach operacyjnych, uprawiających sport oraz przemęczonych i unikających potraw mięsnych. Przy wyborze preparatu z żelazem warto wziąć pod uwagę obecność innych składników, jak chociażby witaminy C.

Zakażenie układu moczowego dotyczy wszystkich grup wiekowych i stanowi częstą przyczynę wizyt w gabinetach lekarskich, a spowodowane jest w większości przypadków Gram-ujemnymi pałeczkami jelitowymi z rodziny Enterobacteriaceae, szczególnie Escherichia coli. Ze względu na rosnącą oporność bakterii na antybiotyki coraz większą uwagę przywiązuje się do nieantybiotykowych metod leczenia oraz profilaktyki zakażeń układu moczowego, do których zalicza się również stosowanie D-mannozy, organicznego związku chemicznego z grupy aldoheksoz, będącego enancjomerem mannozy.

Wraz z rozwojem antybiotykoodporności na bakterie i grzyby cały czas świat poszukuje potencjalnych związków hamujących niebezpieczne dla zdrowia i życia patogeny. Do szeroko omawianych  związków o wysokim potencjale mikrobiologicznym w medycynie zaliczany jest kwas podchlorawy (HOCl). Jeszcze dekadę temu, pomimo wiedzy na ten potencjalnych korzyści jego stosowania w różnych obszarach medycyny, kwas podchlorawy nie był  wykorzystywany jako odrębny związek. Było to efektem braku metod stabilizacji tego kwasu, co ograniczało producentom dostęp do produkcji jego stabilnych form w farmacji. Historycznie kwas podchlorawy był wykorzystywany w mieszaninach z podchlorynem sodu dla zachowania stabilności związków i utrzymania neutralnego pH.